ေဝးခဲ့ပါျပီ ...
ေမြးကတည္းက ေခ်းတို႔က
တပါတည္းမို႔
ခ်ိဳမပါပဲေဝွ ႔ ဒုကၡတို႔က
ၾကိဳမမွာပဲေတြ ႔ ေလာကတို႔က
ေႏြမပါပဲ ေသြ ႔ေနေတာ့ ...
ျဖဴမေနာမပြင့္မွီ
ဆူေသာနယ္အလည္မွာ
မူးေမာေမ်ာရျပန္ျပီ။
ရာသီတို႔က ပူအိုက္
ရႈိက္သမွ် ရနံ႔တို႔က ခါး
ၾကားသမွ်တို႔က ဝါးစားေတာ့မလို
ေတာ္ပါျပီ
ခြာျပီးသား ပိုစတာေတြ ။ ။
မြန္းက်ပ္လို႔ေနပါျပီ
ျပာရီေကာင္းကင္လဲ မိႈင္းေဝ
လာခ်ီသူတို႔က ညာရီ
ဝါလီထပ္တို႔က ရိုင္းေနေတာ့
အညွီတို႔နဲ႔ ေဝးရာ
အျခားတဖက္ကို ကူးထြက္ခ်င္ျပီ ။ ။ ။
ေဝးရာကိုပါ
ေသြးမပါလဲ ေနပါေစ...
ဓမၼေတးတပုဒ္
ေရလက္တဆုတ္စာနဲ႔
ေျခသုတ္ပါရေစ... ။ ။ ။ ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment